آسپرین؛ ورزش و آسم

اسپاسم برونش ها ناشی از ورزش

اسا سا ترم آسم ناشی از ورزش یک ترم غلط است. از آن جایکه ورزش یک فاکتور مستقل در ایجاذ آسم نیست. در واقع عدم تحرک یک عامل ایجاد آسم ممکن است باشد. تصور می شود بین 7 تا 20 % از مردم بنوعی دچار این حالت می شوند و 80% از افراد مبتلا به آسم این علاکت را ذکر می کنند.

علت وقوع این حالت تبادل هوای مرطوب داخل مجاری هوا با هوای خشک و سردتر بیرون است. این باعث تغییر اسمولالیتی سلو لهای پوششی مجاری هوائی و التهاب آنها می شود.

در 6 تا 8 دقیقه اول ورزش برونکودالاتاسیون مجاری دیده می شود و بدنبال آن اسپاسم مجاری هوائی دیده می شود که در عرض 15 دقیقه به اوج خود رسیده  60دقیقه بطول می انجامد. بعد از آن یک دوره مقاوم بوجود می آید که ورزش مجدد باعثاسپاسم کمتری می شود. این دوره حدودا 4 ساعت بطول می انجامد و عامل آن prostaglandin E2 است.

اگر فرد آسمی باشئ همین تاریخچه کافی است تا تشخیص ابن حالت  داده شود. ولی در افراد غیر آسمی باید تست های بیشتری صورت گیرد. در این حالت بیمار روی ترد میل قرار داده شده تا اینکه ضربان قلب به 85% ماکزیمم برسد. در اینجا FEV1 بیمار گرفته شده و با مقدار قبل از ورزش مقایسه می شود. افت FEV1 به میزان 10 % یا 15 % برای تشخیص کافی است.

درمان: یاید بیماری طوری درمان شود که از ورزش اجتناب نکند. اولا باید این بیماران از میان یک پارچه یا ماسک تنفس کنند تا هوا رسیده به ریه گرم باشد. اگر این حالت در یک بیمار آسمی بد کنترل شده اتفاق بیوفتد باید آسم بیمار را کنترل کرد.

• Beta-agonist ها: باید 10 دقیقه قبل از ورزش استفاده شود. معمولا 2 پاف سابوتامول ودر مواقع ورزش شدید 4 پاف. در مورد کودکان که در طول روز فعالیت زیادی دلرند می توان از سالمترول استفاده کرد. باید این دارو ها را در موقع نیاز استفاده کرد و نه مرتب که اثر آنها در این حالت کمتر می شود. اگر سالمترول یا فورمترول موثر بود باید بهمراه آنها اسپری استروئید یا کرومولین ( 2 تا 4 پاف)هم 20 دقیقه قبل از ورزش استفاده کرد. Beta agonist ها بعنوان دوپینگ محسوب می شوند و در نتیجه ورزشکار باید پرونده داشته باشد.
• کرومولین به تنهائی و در موارد ورزشی شدید همراه با beta-agonist
• اسپری های استروئید با کنترل بهتر آسم روی این حالت بطور دراز مدت اثر مثبتی خواهند داشت. برخی مطالعات نشان داده که استروئید ها روی این حالت فارغ از میزان دوز موثر اند. در حالیکه روی تست متاکولین با صورت دوزی موثر اند. مطالعات نشان داده که میزان اثر استروئید ها به میزان ارتشاح ائوزیوفیل وابسته است. اسپری استروئید جزو دوپینگ محسوب می شوند.
• میزان لوکوترین ادرار بعد از ورزش افزایش می یابد. این دارو ها باید 2 ساعت قبل از ورزش استفاده شوند. اثر اینها برای 12 ساعت بطول می انجامد. اما این داروها همیشه هم روی این حالت موثر نیستند. اینها از این نظر که مقاومت در اثر تکرار دارو اجاد نمکنند بر سالمترول ارجح اند و برای کودکان مناسب تر اند.
• روغن ماهی و امگا 3 ممکن است روی این حالت اثر مناسبی داشته باشند.

آسپرین:

این دارو روی آسم؛ رینوسینوزیتیز و پولیپ بینی اثر نا مطلوب دارند. این دارو مثل ورزش ممکن است مو جب تشدید علائک تنفسی آسم شود و عامل اتیولوژیک نیست. به عبارتی با قطع آسپرین یا ورزش آسم درمان نمی شود.NSAIDs ها با واسطه IgE  اثر خود را اعمال نمی کنندو در نتیجه به واکنشی که بدنبال آنها اتفاق می افتد Pseudoallergy می گویند. علت این واکنش ها مهار COX-1 است. این آنزیم در همه سلولهای بدن وجود دارند . مهار این آنزیم کلا باعث مشکلات زیادی در بدن از جمله زخم معده می شوند. NSAIDs هر دو آنزیم 1 و 2 را مهار می کنند.  COX-2 در محل التهاب تولید می شوند. آسپرین یک مهار کننده قوی نوع یک است.

در آسمی ها علائم تشدید بین نیم ساعت تا 3 ساعت پس از خوردن این دارو ها ایجاد می شود بهمراه احتقان و گرفتگی بینی و قرمزی چشم و صورت. کهیر هم در 15 % می تواند اتفاق بیوفتد. علائم دیگر شامل آنژیو ادم ؛ لارنگو اسپاسم؛ و درد شکم و اسپام آن می باشد. معمولا علائم تنفسی آسپرین در بزرگسالان اتفاق می افتد . ابتدا التهاب بینی و کم کم سینوزیت به آن اضافه می شودکه بصورت ظهور پولیپ و از بین رفتن حس بویائی است. بعئ از مدتی هم بیمار آسم ش تشخیص داده می شود. آسم و رینیت با مرور زمان حتی بدون استفاده از NSAIDs هم بد تر  می شوند.

در میان آسم ها 5% مبتلا به حساسیت به NSAIDs هستند. اما آسمی هائی که مبتلا به پولیپ؛ التهاب بینی هستند این عدد بین 20 تا 40 درصد است.

علت ایجاد این علائم احتمالا تولید زیاد لوکو ترین ها است . اینها مو جب برونکواسپاسم ؛ ترشح مخاطی؛ و تجمع ائوزینوفیل ها و ماست سل ها می شوند.

باید دانست که حساسیت به NSAIDs ها اکتسابی است. بنحوی که بیمارانی که قبلا این دارو ها رابدون مشکلی استفاده می کردند بتدریج متوجه غلائم ذکر شده می شوند. چون این علائم به IgE وابسته نیستند می توانند بدون سابقه مصرف این داروها این حالت بوقوع بپیوندد.

تست حساسیت به آسپیرین: در بیمارانی که نیاز مبرم به ادامه آسپرین دارند انجام می شود. علاوه بر دارو های معمول عوامل کنترل کننده لکوترین ها نیز باید استفاده گردد. ابتدا مونتولوکاست تستفاده می شود و در صورت عدم جواب دهی زیلوتون استفاده می شود( چون نیاز به مانیتورینگ آنزیم های کبدی دارد).

این بیماران باید از استفاده از NSAIDs اجتناب کنند. و در صورت نیاز استامینوفن تا دوز 650 میلی ؛ چون دوزهای بالاتر باعث حساسیت می شود.

وقتی فردی با آسپرین دسنستایز شد باید آسپرین و سایر  مهار کنند های COX1 را بطور مر تب مصرف کندتا این پروسه ادامه یابد. 

نوشتن دیدگاه