سلام آقاي دكتر. من خانمي 48 ساله از خوزستان هستم. مدت 6 سال است به تنگي نفس مبتلا شده ام. از اوايل ابتلا به خاطر شدت التهاب پردنيزولون با دوز 50 (همراه با ساير داروهاي مرتبط با آسم مثل تئوفيلين، مونته لوكاس و اسپري هاي مختلف) تجويز شد. به محض اين كه دوز پردنيزولون به 10 مي رسيد علائمم دوباره شدت پيدا مي كرد. دو بار عمل جراحي سينوس و پوليپ داشته ام و حتا سايز سينوس هاي من افزايش داده شد. در حال حاضر گرفتگي در بيني سمت راست دارم (هم در CT و هم احساس خودم). تنگي نفس من هميشه با علائمي در قسمت تنفس فوقاني شروع مي شود. حتا بعد از عمل براي خارج كردن ترشحات از بيني مشكل دارم و احساس مي كنم در جايي است كه قدرت خروج آن را ندارم. اگر قطره چشم يا بيني استفاده كنم(مثلا چند نوبت) حتما تنگي نفسم عود ميكند و تا دوز بالاي كورتون را شروع نكنم بهتر نخواهم نشد. از مدتي پيش احساس حركت كرمي شكلي در پشت ريه راستم دارم كه آزار دهنده است به طوري كه دلم غش مي رود. دكتر مي گفت احتمالا عصبي است ولي الان حدود 6 ماه است با من است. مدتي است نرمش هاي آرام سر و گردن را شروع كرده ام و از آن به بعد اگر چه به جرئت مي توانم بگويم مشكلم كمتر شده و همچنين هنگام تنگي نفس التهاب زيادي در ريه احساس نمي كنم ولي موقع سر پا ايستادن واقعا مشكل دارم. به خاطر طولاني شدن سير بيماري و احساس شرمندگي الان مدتي است خوددرماني ميكنم(حتا با خريد داروي آزاد). شاغل هستم(كارشناس ارشد روانشناسي). محل كارم دانشگاه است و ابزار مورد استفاده ام كامپيوتر. اين بيماري به شدت به زندگي خانوادگي و شغلي ام لطمه وارد كرده و بسيار مستاصل شده‌ام. صميمانه از شما خواهش مي كنم اگر اميدي به تشخيص وجود دارد به من اطلاع دهيد. برايتان آرزوي سلامتي، شادكامي و موفقيت دارم.معصومه دهدشتي