بیماری 70 ساله حدود 3 هفته پیش تحت عمل جراحی قلبی قرار می گیرد. بعد از 7 روز دچار کاهش شدید پلاکت های خونی بهمراه کاهش سطح هوشیاری می شود. آزمایشات اولیه جهت رد DICو TTP.انجام میشود.INR بیمار حدود 1.5 باقی میماند. FDP کمی افزایش یافته و سطح فیبرینوژن نرمال است. خونریزی دیده نشده و شواهدی دال بر لیز خون همچون افزایش رتیکلوسیت و LDH و BILLIRUBIN دیده نمشود. لام محیطی شواهدی از شیتوسایت ها را نشان نمیدهد. پورپورا ـ خونریزی گوارشی و التهاب مفاصل دیده نشد. بیمار با احتمال Heparin Induced Thrombocytopenia مورد معالجه قرار گرفت.
ترومبوسیتوپنی ناشی از هپارین دو نوع است. نوع اول بعلت اثر مستقم هپارین روی پلاکت ها ست و در دو روز اول پس از تزریق هپارین مشاهده میشود. کاهش پلاکت های خون کمتر از 50 درصد میباشد و میزان آن به سطح نرمال حتی با ادامه تزریق هپارین رخ میدهد.
نوع دوم کاهش سطح هپارین اما در روز های بین 5 تا 10 رخ میدهد. این کاهش بیشتر از 50 درصد است و باید تزریق هپارین بلافاصله قطع گردد. این نوع بعلت یک نوع واکنش ایمنی ایجاد میگردد. اگر تزریق هپارین بیشتر از 4 روز بوده باشد احتمال وقوع این حالت بیشتر میشود.
همچنین وقوع این بیماری در صورت استفاده از هپارین معمولی بجای هپارین با وزن ملکولی پائین، در موارد جراحی و زنان بیشتر دیده می شود.
معمولا تعداد پلاکت ها بیشتر از 20000 می باشد. در برخی موارد این حالت حتی میتواند پس از10روز از توقف تزریق هپارین رخ دهد. در صورت وجود آنتی بادی ضد پلاکت در 3 ماه گذشته این حالت میتواند در عرض چند ساعت از تزریق هپارین رخ دهد.
گرچه افت زیاد پلاکت ها می تواند در جراحی های قلبی رخ دهد اما افت پلا کت بیش از 50 درصد بین روز5 تا 10 باید() تلقی گردد.
اما موضوع بسیار مهم در این بیماران شانس بسیار بالای حدود 50 درصدی لخته خون در ورید ها و شریان هاست. سرآمد آنها آمبولی ریه و لخته خون در پا ها و حتی دست هاست. وقوع نکروز پوستی در شکم و همچنین درانتهای اندام ها باید این عارضه را بما یاد آوری کند.
بهترین آزمایش تشخیصی امتحان آزاد سازی سروتونین است.
جهت پیشگیری از این بیماری بهتر است حتی المقدور از هپارین با وزن ملکولی پائین استفاده شود چرا که احتمال این حالت با این هپارین ها کمتر است. در صورت وقوع این بیماری باید تمام هپارین ها قطع شود. بیاد داشته باشیم که احتمال انعقاد خون در این بیماران حدود 50 درصد است. داروهای مختلفی وجود دارد که میتوان استفاده کرد. درایران داروی در دسترس دابی گاتران یا پراداکسا میباشد. دوز این دارو 110 در بالغین و 75 میلی گرم در کهنسالان میباشد. این دا رو تا زمانی که سطح پلاکتی به 150 هزار برسد باید ادامه یابد وقتیکه میتوان وارفارین را جایگزین کنیم. کل زمان آنتی گواگولیشن بین 3 ( در آآنهائی که شواهد ترومبوتیک ندارند) تا 6 ماه ( در مواردی که مشکل تروبوتیک داشته اند) میباشد.
دیدگاه‌ها
من دانشجوی کارشناسی ارشد هماتولوژی هستم موضوع پایان نامه ای که برداشتم بررسی فراوانی ترمبوستیتوپنی ناشی ازهپارین می باشد.من مطلب شما رو در بارهHITمطالعه کردم بسیار کوتاه و مفید می باشد درمورد تشخیص این بیماری در کشور ما هنوز این تست انجام نمی شود تست آزاد سازی سروتونین تست گلد استاندارد می باشد ولی تستی که ارزشی معادل آزاد سازی سروتونین داشته باشد و نیاز به کار با مواد رادیواکتیو ندارد تستHILP (heparin induced thrombocytopeni a میباشد که در بسیاری از ازمایشگاههای رفرانس انجام می شود.انشاا من در پایان نامه ام قرار است این تاست را انجام دهم درحال حاضر در بیمارستان مدرس در بخش جراحی قلب بيماران را از نظر علائم بالینی مورد بررسی قرار دهم تا موارد مشکوک به HIT را پیدا کنم لذا از شما پزشک محترم تقاضامندم در صورت برخورد با مورد مشکوک به HIT در صورت امکان به بنده اطلاع دهید تا از سرم بیمار را با این است تاییدی مورد آزمایش قرار دهیم.
از توجه شما سپاسگزارم.
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا