بیماری های ریه

عوارض جانبی دارو

پنوموناتیس ناشی از دارو

این تشخیص رو فقط زمانی می توان گذاشت که بیماری ها دیگه مثل عفونت….رد شود. بهترین راه تشخیص این عارضه هم استفاده دوباره دارو وظهور مجدد علايم میباشد

ممکن است ايوزینوفیل ها درخون محیطی بالا برود. گرچه بالاتر نرفتن آیوزینوفیل ها تشخیص پنومونی ايوزینوفیلی را رد نمی کند. در مورد لوپوس ایجاد شده توسط دارو ANA , ANTIHISTONE AB, مثبت میشود. ولی کامپلمانت و آنتی dsDNAنرمال میشود

ضایعات هیستولوژیک شامل موارد زیر است

۱. Diffuse Alveolar Damage: دارو هایی معروفی که می توانند چنین کاری بکنند آمیودارون که وابسته به دوز هم میباشد و در صورت استفاده از اکسیژن هم بیشتر دیده میشود. در لاواژ ماکروفاژ فومی ؛ نوتروفیل و عدم آيوزینوفیل ها دیده میشود . سایر داروهایی که می توانند چنین صدمه ای ایجاد کنندٔ؛ سیکلوفسفامید ؛ هرويین ؛ کوکايین ؛ بلئوماسین و کاربامازپین را میشه نام برد. در عکس هم می توان کانسالیداسیون در مناطق بطرف وزن بدن ؛  دو طرفه هموژنیک یا غیر قرینه دیده میشود. فیبروز در عرض یک هفته دیده میشود. در سی تی اسکن بافت نرم  گراند گلاس های منتشر و ضاخامت دیواره آلوئولی دیده میشود

۲. Interstitial pneumonitis: متوترکسیت و آمیودارون بطور شایع تری NSIP ایجاد می کنند. طلا و کلرامبوسیل بطور کمتر شایع تری این ضایعه را ایجاد می کنند. در رادیوگرافی ضایعات گراند گلاس و کانسالیداسیون ذر قسمت های پایین ریه دیه میشود. در مراحل بعدتر علائم فیبروز مثل هانی کامینگ و تراکشنال برونشکتازی ظاهر میشود

۳. COP: بصورت سایه های در محیط ریه بین لوب های فوقانی و تحتانی دیده میشود. متوترکسات ؛ آمیدارون و بلئوماسین؛ آمفوترسین و کاربامازپین  این ضایعات راایجاد می کنند.  در مورد بلئومایسین هم ندولار ارگانازازیگ پنومونی در قسمت های تحتانی ریه می تواند ایجاد کند. در سی تی اسکن ؛ سنتری لوبولار ندول ؛ کانسالیداسیون با آیر برونکوگرام دیده میشود

۴. Eosinophilic pneumonia: دارو های مثل داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ؛ پنی سیلین ؛ نیروفورانتوئین و سولفاسالازین . در این بیماری آئوزینوفیل ها و ماکروفاژ در آلوئول ها جمع می شوند. سایه ها در محیط ریه ها و بطور سیمتریک دیده می شود. \

۵. Pulmonary hemorrhage : دارو هایی مثل سیلکوفسفامید و پنی سیلین می تواند خونریزی ریه ایجاد کند.پنی سیلین آمین سندرمی مثل کودپاسچرمی تواند ایجاد کند

۶. پنومومونی گرانولاسیون : فلوکستین ؛ متوترکساید؛ نیروفورانتويین؛ و کوکايین می تواند این بیماری رو ایجاد کند و ندول های در ریه و بزرگ شدن لنف نود ها مدیاستن می شود

لاواژ در متوترکساید لنفوسیت دیده میشود

چند مثال معروف

۱. نیتروفورانتوئین

اکثر موارد زنان هستند. شاید به این علت باشد که عفونت مثانه در زنان بیشتر باشد. متوسط سن بیماران بین ۶۰ تا ۷۰ساله هستند. شایع ترین مورد بیماری حاد می باشدو هشتاد درصد موارد را تشکیل می دهند. و در یک نفر در ۵۰۰۰نفر دیده میشود

الف: در موارد حاد ؛التهاب انتراستیشال ملایم دیده میشودهمراه است با واکنش پنوموسیت دو ؛ هموریج و ايوزینوفیل دیده میشوند. ايوزینوفیلیا در ۷۰ تا ۸۰درصد ؛ لکوسیتوزیز ۵۰ درصد و لکوسیتوزیز و افزایش ESRهمراه می باشد

ب: پنومونایتیس منتشر بینابینی در موارد مزمن دیده میشود همراه با ضخامت آلوئول و ارگانیزینگ پنومونی . همچنین پنمومونی ائوزینوفیلیک مزمن و DIPهم دیده میشوند. در این موارد افزایش گاما گلوبولین ۸۰ درصد و ائوزینوفیلیا ۴۴٪ و ترانس آمیناز ها در ۳۰٪ افزایش می یابد. تست های مثل ANA , ANTI SMOOTH MUSCLE Ab , ANCA TYPICALLY MYLOPEROXIDASEممکن است مثبت شود. ANA در ۶۰٪ موارد مزمن مثبت میشود و در تنها ۲۰٪ موارد حاد مثبت میشود

علائم بالینی؛ حدود ۹ روز از شروع دارو پنومونیاتیس هیپرسنسیتیویتی حاد دیده میشود. بیمار مبتلا به تب ؛ تنگی نفس و سرفه و راش دیده میشود. درد قفسه سینه و سیانوزیز هم ممکن است وجود داشته باشه. کراکل در قسمت تحتانی ریه قابل شنیده شدن است

در مورد مزمن بعد از شش ماه تا چند سال از دوز پایین دیده میشود. تنگی نفس ؛ سرفه ؛و خستگی دیده میشه.تب وجود ندارد. کلا علائم بالینی در موارد مزمن کمتر است

۲. متوترکسایت؛

تقریبا نیمی از موارد نتیجه دوز های کم ولی طولانی استو بین 2.5 -15 mgدر هفته و 20 درصد بدنبال درمبن لوکمی. در یک مطالعه بزرگ تقریبا 2 درصد مبتلا به التهاب ریه ناشی از این دارو می شوند و این تقریبا بعد از ۳۶ ماه اتفاق می افتد

شایعترین بیماری ریه ناشی از متوترکساید ؛ التهاب ریه هیپرسنسیتیویتی است. که باعث ارتشاح لنفوسیت ها در بافت نرم ؛ با هیپر پلازی اپیتلیوم می بهمراه گرانولوم های کوچک و نا کامل و برخی اوقات با ارتشاح لنفوسیت هاست. در لاواژ افزایش CD4 دیده میشود

متوترکساید باعث عفونت های متعدد و شایعترین آنها پنموسیستس کارینی است که جهل درصد از عفونت های را تشکیل می دهد

همچنین متوترکساید باعث لنفوم در ریه هم می شود که با قطع دارو بهبود می یابد. این می تواند بعلت فعال شدن EBV می شود. ریسک فاکتورهای

۱. سن بالای شصد سال

۲. درگیری ریه بعلت روماتوئید آرتراتز

۳. استفاده قبلی از دارو ها ی مشابه

۴. آلبومین پایین

۵. دیابت

۶. دوز بالای هفتگی

۷. استفاده روزانه بجای هفتگی

۸. بیماری های ریه

۹. تست ریه بد قبل از درمان

۱۰. کاهش پاک شدن دارو از خون مثل نارسائی کلیوی و آسیت

علائم بالینی

۱. ساب آکیوت ؛ شایعترین شکل درگیری است . معمولا در اولین سال تجویز دارو بجود می آید. بصورت تنگی نفس و سیانوز و سرفه خشک و تب ظاهر میشود. نیمی از بیماران ائوزینوفیلی دارند

۲. آکویت: تب و لرز و تنگی نفس در طول چند ردز از تجویز دارو

سایه های که به کانسالیدیشن آسینار تبدیل میشوند دیده میشود. در سی تی اسکن بافت نرم گراند گلاس های اینجا و آنجا و یا منتشر و ندول های سنتری لوبولار و در موارد پیش رفته درگیری در زون های پایین با علائم فیبروز

حتما قبل از شروع این دارو باید تست های ریوی انجام شود تا بیماری های زمینه ای مشخص شود. در موارد ی که تست انتشارگاز ها پایین تر ۷۰ درصد یا تست های ریوی متوسط یا شدید باشد دارو رو استفاده نباید کرد.


نوشتن دیدگاه


© 2024 تمامی حقوق این وب سایت برای دکتر علیرضا ثابت پور محفوظ می باشد.طراحی شده توسط ارژنگ وب