بیماری التهابی ریه حساس

هیپر سنسیتیویتی پنو منی

Hypersensitivity pneumonitis

این بیماری قبلا آلوئولیت حساسیتی خارجی نا میده می شد. این بیماری یک حساسیت بافت ریوی نسبت به عوامل خارجی بخصوص مواد آلی است. دانش ما ارز میزان شیوع این بیماری زیاد نیست و بیشتر محدود به کشاورزان و نگهدارندگان پرندگان است. تعدادی کمی از افرادی که با این عموامل خارجی برخورد می کنند مبتلا به این بیماری می شوند.

شایعترین فرم این بیماری ؛ بیماری کشاورزان است. 9% از کشاورزان در مناطق نمناک و مرطوب به این بیماری مبتلا می شوند و این رفم به 2% در مناطقی خشکی مثل ایران می رسد. احتمال ابتلا به این بیماری در افرادی که پرنده نگهداری میکنند بیشتر است. همچنین کارمندان ادارجات در تماس با مرطوب کنندها؛ یا آنهائی در استخر کار می کنند؛ کارگرانی که در فسمت تزریق فوم اتوموبیل ها کار می کنند و آنهائی که در تماس با سیستم های خنک کننده آلوده قرار می گیرند ممکن است به این بیماری مبتلا شوند.

سیگار کشیدن احتمال این بیماری را کاهش می دهد.

این بیماری با سندرم مسومیت با گردهای ارگانیک که در افرادی اتفاق می افتد که ناگهان به طور زیادی با مواد ارگانیک و در یک روز تماس میگیرند و علائم غیر ایمونولوژیکی بروز می دهد متفاوت است.

کسانیکه با سیسنم های تهویه مرطوب به این بیماری مبتلا می شوند در واقع   Mycobacterium avium complex   عامل بیماری است. Hot tub lung.

شغل های مربوط به این بیماری شامل:

کشاورزان؛ نگهئارندگان پرنده؛ آنهائی که آسیا های آرد کار می کنند؛ کارخانه های کاغذ ؛ چوب ؛ پلاسیک؛ رنگ و مواد شیمیائی و کارگران نساجی ها.

تسخیص:

تشخیص معمولا با گرفتن دقیق تاریخچه بیماری ؛ یا فته های رادیولوژیک و در صورت امکان برداسپشتن بیمار از مکان های تماس با عوامل آلوده و نتیجه آن.

. 1. تاریخچه تماس با مواد الی و شغل های فوق

 2. علائم ریوی مثل کراکل در معاینه ریه؛ کاهش وزن؛ سرفه؛ تنگی نفس؛ خستگی ؛ تب و ویزینگ. بخصوص اگر این علائم پس از تماس با عوامل ایجاد کننده اتفاق بیوفتد.

3. گراند کلاس؛ ندول ها و ضایعات رتیکولار

4. تغییرات تسن های ریوی ( رستریکتیو؛ ابستراکتیو یا میکس)

5. لاواژ : کاهش نسبت CD4/CD8 به کمتر از 1. لنفوسیتوز زیاد بیشتر لز 20 و حتی 50% در تشخیص کمک کننده است. افزایش CD8 احتمال پیشرفت به فیبروز را کم می کند. نتروفیل یا ائوزینوفیل  بالای 5 % در بیماری پیشرفته دیده می شود.ماست سل های بالاتر از 1% بهمراه لنفوسیت ها مختص این بیماری هستند.

6. مثبت شدن علائم در تماس با مواد خاطی

7. یافته های پاتولوژیک: گرانولوم غیر کازیئیفه و ارتشاح منو نوکلوئولار

8.  مثبت یا منفی بودن تست های سرولوژیک IgG هم در بسیاری از افراد بدون علا ئم مثبت است و هم اینکه منفی بودن تست بیماری را رد نمی کند.

9. تست تماس  با مواد خاطی: در حات شایع بیمار پس از 10 ساعت دچار تب ؛ خستگی؛ سردرد و کراکل در ریه ها می شود. بهمراه نتروفیلیا و کاهش . FVC هیپوکسی و ضایعات رادیلوژیک در موارد حاد اتفاق می افتد.

10.HRCT در مراحل ممکن است چیز زیادی را نشان ندهد. بیشتر در نواحی میانی و فوقانی دیده می شود. . در مرحله نیمه حاد ضایعات گراند گلاس ]؛ میکرو ندول بهراه امفیزم دیده می شود. در مرحله مزمن گراند کلاس ؛ میکرو ندول و آمفیزم یا ضایعات هانی کام. در این مرحله تشخیص از فیبزوز زیه سخت می شود و فقط در 50% می توان تمایوز قائل شد.

/:N/:K

11.  در اغلب موارد بیوپس بصورت ترانس برونکیال لازم است. اگر ضایعات اسکن غیر واضح باشند جراحی و بیوپسی انجام می شود.  گرانولو م های غیر واضح اطراف برونشیول ها بهمراه ماکرو فاژ های اپیتلیوئید در بیوپسی دیده می شوند. ارتشاح لنفوسیتی پاچی در دیواره آلوئول ها دیده می شوند. هستیو سایت های بزرگ با سیتوپلاسم حبابی در آلوئول ها دیده می شوند. فبیروز اطراف برونشیول ها ؛ گرانولوهای غیر واضح و اجسام شوامن این تشخیص را کامل می کند. بتید در ترانس بروکیال بیشترین بیوپسی را برداشت 6-7 بیوپسی و سعی شود از مناطق درگیر در رادیگرافی بیشتر بیوپسی گرفت.

تشخیص های افتراقی:

1. 1.تب استنشاقی: INHALATION FEVER ؛  یا تب بخار فلزات: بصورت تب ؛ لرز ؛ سردرد ؛و کوفتگی بدون درگیری ریه بعد از 4 تا 12 ساعت پس از تماس با مواد و بخار فلزات خود را ظاهر می کند.
2. 2.Organic dust toxic syndrome : علائم پس از برخورد با گندم؛ جو ؛ مواد نساجی آلوده به قارچ خود را ظاهر می کند. معمولا برای اولین بار برخورد با مواد آلوده ایجاد می شود. در پاتولوژی ریه ممکن است ظایعاتی شبیه OB ؛ DIP؛ و شود.
3. 3.Airway –centered interstitial fibrosis: همان برونشیولیت مزمن بهمراه فیبروز و هیپر پلازی اپیتلیال با درگیری آلوئول های کنری است. بشتر در سیگاری های میانسال دیده می شود که از سرفه های خشک شکایت دارند.

درمان:  اولا باید محیط کار طوری طراحی یا ترمیم شود که کمترین برخورد با عوامل خاطی بوجود آید. ]مچنین باید میزان زطوبت محیط کم شود و دستگاهای تهویه تمیز گردد.پردنیزولون در دوز 0.5 تا 1 میلی برای هر کیلو گرم وزن تا دوز ماکزیمم 60 میلی گرم داده  میشود. استروئید های استنشاقی هم موثر هستند. طول درمان 4-6 هفته خواهد بود. نگهدارندگان پرنده پیش آگهی بدتری نسبت به کشاورزان دارند. بدترین پیش آگهی مربوط به انهائی است که دچار فیبروز ریوی می شوند.

50% از کشاورزان مبتلا بیماری مزمن ؛ اغلب انسدادی اغلب همراه با آمفیزم پیدا می کنند. اغلب کشاورزان در صورت اجتناب از عوامل خاطی بهبود می یابند و تنها عوارض کوچکی بجا می ماند. میزان طبیعی شدن اکسیژن سریع تر از FVC بهبود می یابد. DLCO از همه دیرتر بهبود می یابد.

در مطالعات در مکزیک میزان مرگ و میر در نگهدارندگان کبو تر مبتلا 25% در 5 سال گزارش شده. بیماران هر چه مدت طولانی تری با پرنده در تماس پیش آگهی بدتری داشته اند. پاتولوژی های دیگری هم در ریه این بیماران دیده میشود. کلابینگ ؛ بیماران مسن تر ؛ و تشدید نماس پیش آگهی بدتری دارد.

نوشتن دیدگاه