تشخیص آسم:
کلا شروع آسم در سنین بالا به اندازه سنین پائین نیست. در 75% موارد زیر 7 سالگی شروع می شود. بسیاری از بزرگسالان در واقع عود آسم کودکی را تجربه می کنند.
سه علامت پایه ای آسم سرفه( در شب بدتر می شئد)؛ تنگی نفس و خس و خس شبانه است. خلط ممکن است وجود داشته و با وجود ائوزینوفیل ها زرد شود. ممکن است بیمار سفت شدن اطراف قفسه صدری را ذکر کند.
علائم آسم اولا می آیند و می روند. ممکن است فردی برای مدت طولانی بدون علائم باشد. هوای سرد؛ ورزش از مواردی اند که علائم را تشدید می کنند. 15 بعد از ورزش این علائم شروع می شود و تا نیم ساعت بعد از اتمام آن باقی می مانند. سوسک؛ کپک؛ گرد و غبار و سگ و گربه از تحریک کنندگان این بیماری اند. عفونت های ویروسی علائم را تشدید می کنند. آسپرین می تواند علائم آسم را در 5% بیماران تشدید کند.
وجود آتوپی مثل درماتیت ؛ رینایتیز؛ چشم قرمز؛ و کهیر به تشخیص آسم کمک می کند. همچنین بیاد آوردن غلائم سرفه؛..در بچگی کمک کننده است.
اگر بیماری روی درمان های آسمی بهبود نیافت احتملا آسم ندارد. شروع علائم پس از 50 سالگی باید بیمار های دیگر را هم مثل قلبی را در نظر داشت. در افرادی که بیش از 20 سال روزی یک پاکت سیگار می کشیدند احتملا تشخیص COPD است.
خس و خس آسمی ها چند صدای است. ولی وجود یا عدم وجود آن نشان از عدم یا وجود انسداد شدید نیست.
نشانهای بد در آسم شامل تنگی نفس؛ تندی ضربان قلب یا تنفس؛ و طولانی شدن بازدم و نشستن روی دو دست در حال خمیده به جلو است. استفاده از عضلات کمکی و افت فشار در دم بالاتر از 12 ملی متر نشانه آسم حاد شدید است.
در صورت وجود پولیپ باید به آسپیرین و رینیت آلرژیک فکر کرد. در صورت وجود آسم و پولیپ و حساسیت آسپیرین در کودکان باید به CF شک کرد.
تست :
اولین تست می تواند تست سرعت خروج هوا یا Peak Flow باشد که در ایران رایج نیست . بسیار ارزان قیمت است. باید سه بار این تست را انجام دهد و بهترین آن را یاداشت کند. اولا باید فرد میزان طیبعی خود را با انجتم این تست دو بار در روز بمدت دو هفته در حالت سالم یاداشت کند. افت بیش از 20 % از این اعداد می تواند به بیمار هشدار دهد که حمله آسمی در راه است. عدم این مقدار افت ما را در تشخیص آسم باید به شک اندازد و وجوذ ای مقدار افت به تشخیص کمک می کند. اگر در مطب شاهد افت peak flow باشیم که بیش از 20% پس از 10 دقیقه از یک اسپری گشاد کننده افزایش یابد به تشخیص آسم کمک می کند. مشکلات این تست این است که می تواند این افت در بیماری های رستریکتیو هم رخ دهد. در صورت آسم خفیف این مقدار ممکن است نرمال شود و نتیجه انجام تست د رخانه 100% به عهده بیمار است که قابل اعتماد شاید نباشد.
تست بعدی اسپیرو متری است . اگر FEV1/FVC کمتر از 70% بشود ضایعه انسدادی است و آنگاه بر اساس FEV1 شدت را تعیین می کنیم( زیر 35% خیلی شدید؛ 35 تا 50% شدید؛ 50 تا 69% متوسط؛ 70 تا 100 خفیف).
تست برگشت پذیری که با 4 پف سابوتامول FEV1 بیش از 12% یا 200 سی سی افزایش می یابد اگر بتنهای و بدون علائم آسم باشد کافی نیست چون در CF ؛ برونشکتازی ؛ و برونشیولیت و COPD ممکن است مثبت شود.
تست متا کولین در موارد مشکوک می تواند بکار رود. تست منفی آن تقریبا آسم را رد می کند. این تست در بیماران سکتی قلبی و مغزی در 3 ماه اخیر و فشار خون بالا نباید انجام شود. در بیماری که تنگی نفس وعلائم آسم دارد هم نباید انجام شود. FEV1زیر 60% یا 1.5 لیتر کنتراندیکاسیون برای انجام این تست است. بیمار تا رسیدن FEV1 به مقدار پایه باید تحت نظر باشد و گاها اسپری سابوتلمول نیاز می شود. در حدود 1 تا 7% از مردم بخصوص سیگاری ها در آنها این تست مثبت می شود. در بیمارانی که آسم آنها برای هفته بی علامت است ممکن است این تست منفی شود.
تست NO : اولا میزان آن در آسمی ها بالا تر از افراد نرمال است. اما اساسا در حالاتی که میزان ائوزینوفیل راههای تنفسی بالا ست و همچنین در التهاب مجاری مقدارش افزایش می یابد. مطالعات اخیر نتوانست نشان دهد که مانیتور کردن آن می تواند در بهبود حملات آسمی به حالت خوب کمک کننده باشدو فقطد یک مطالعه در زنان حامله مانیتور کردنش مفید بود و آن هم همراه بود با افزایش استروئید ها البته بمقدار بی ضرر. در حملات COPD هم این تست بالا می رود و شاید بتواند مویدی باشد برای استفاده از استروئید ها. در سارکوئیدوز ؛برونشکتازی و CF مقدارش پائین است. در برونشیت ائوزینوفیلیک هم بالا میرود.
افزایش ائوزینوفیل ها در خون بالاتر از 15% باید بررسی بیشتری شود چون ممکن است تشخیص چیز دیگری باشد.
تست های آلرژیک بصورت پوستی و انداره گیری IgEبر ضد آلرژن ها با روش ایمونواسی –فلورسنت امروزه بکار می رود. تست پوستی حساسیت بهتری دارد ولی تست خونی در جای که امکانات وجود داشته باشد تحت تاثیر آنتی هیستامین ها قرار نمی گیردو احتمال انافیلاکسی وجوئ ندارد.
IgE بالای 1000باید تشخیص های دیگر مثل ABPA را کطرح کند.
دیدگاهها
و وقتی ورزش و.... میکنم تنگی نفس بدی میگیرم و کلا با زدن اسپری سالبوتامول راحت نفس میکشم
لطفا جواب بدید اورژانسی هست
به نظرتون اسم ممکنه باشه؟
خانم ۳۲ ساله باسابقه آرتریت روماتویید درمان شده که تقریبا پنج سال است که دارویی مصرف نمیکنم،رینو پلاستی ۱۲ سال قبل انجام دادم.تقریبا پنج سال اخیر با آپنه هنگام خواب درگیر هستم و دو سال اخیر در بیداری تنگی نفس دارم و دم به سختی میباشد حتی مواقعی که فعالیتی ندارم.سابقه ریفلاکس های شدید و ازاردهنده دارم که گوارش تشخیصی ندادند اما بعد ازچند هفته آپاندیسیت شدم که ریفلاکس مری و معده بطور قابل توجهی کاهش یافت!درآندوسکوپ ی مشکلی نداشتم و مبتلا به هلیکوباکتر نیستم،اچ آر سی تی نرمال،تست تیروئید نرمال،اکو فلوشیپ جز مختصری شلی دریچه میترال نرمال،برین سی تی نرمال بود!کیست تخمدان ندارم،ولی یک هفته قبل ازپریودی و درحین پریودی بشدت ریفلاکس و تنگی نفس و اپنه افزایش پیدا میکند،
سابقه آلرژی و حساسیت های پوستی در خانواده داریم،اما طبق نظر متخصص خواب«شاید» فک کوچک علت آپنه باشد و هنوز پلی سومنوگرافی نشدم،به شدت بعلت ترس از تنگی نفس استرس دارم.اگر صبحانه سنگین بخورم تنگی نفسم تشدید میشود ممکنه ورم معده باعث تنگی نفس باشد؟نظر شما چیست؟ممنون میشم راهنمایی بفرمایید
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا