درگیری ریه در روماتیسم مفصلی:
درگیری ریه و پرده اطراف آن در روماتیسم مفصلی شایع است ولی در بسیاری موارد بی علامت هستند.
شایع ترین درگیری ریه در بیماران روماتیسم مفصلی درگیری پارانشیم ریه است. این درگیری ها شامل UIP, NSIP, Organising Pneumonia, LIP, DIP می باشند. از این میان UIP , NSIP شایع ترین هستند.
- پنومونی ارگانیزه همان BOOP COP می باشد و برونشیولیت پرولیفراتیو می باشد. معمولا علتی برای آن پیدا نمی شود. بیماری بصورت کاهش وزن؛ تنگی نفس ؛ بی حالی و تب خود را نمایش می دهد. کراکل در سمع ریه ها شنیده می شود. ESR معمولا بالا است وعکس رادیوگرافی ضایعات آلوئولار دو طرفه را نشان می دهد. عملکرد ریه بصورت ضایعات رستریکتیو و کاهش DLCO است. در سی تی اسکن ضایعات معمولا محیطی است و بصورت کانسالیداسیون می باشد. تشخیص معمولا با بیوپسی باز جراحی داده می شود گرچه بعضا ترانس برونکیال بیوپسی هم کمک کننده است. در پاتولوژی پولیپ های داخل لومنی شامل بافت های فیبروبلاست در برونشیول های تنفسی دیده می شوند. غالبا به استروئید جواب می دهند و پیش آگهی خوبی دارند؛ گرچه بخودی خود و بدون درمان بهبود نمی یابند. تا 6 هفته دوز نگه دارنده پردنیزولون ( 1.5 میلی برای هر کیلو و حداکثر 100 میلی گرم) . در 6 هفته آینده بتدریج دوز به 0.5 میلیگرم برای هر کیلو وزن کاهش می یابد. در بیماران حاد می توان ازمتیل پردنیزولون تزریفی 250 میلی برای هر 6 ساعت بمدت 3 تا 5 روز استفاده کرد. بعد از 6 ماه پردنیزولون بیمار به صفر می رسد. بیمار با عکس رادیوگرافی و اسپیرومتری هر دو ماه در سال اول باید چک شود. عکس رادیوگرافی ممکن است زود تر ازعلائم بالینی خود را نشان دهد. در صورت وجود علائم عود درمان بصورت اگرسیو شروع می شود. در صورت عدم تحمل کورتون می توان از سیتو توکسیک ها استفاده کرد. در این میان سیکلو فوسفامید استفاده می شود. شایع ترین عارضه هماتولوژیک این دارو لکوپنی است و گلبول های سفید باید بالای 4000 نگه داشته شوند. (آنمی و ترومبوسیتوپنی هم در درجات بعدی هستند).
- درگیری پرده پلورال در روماتیسم مفصلی معمولا بی علامت است. در اتوپسی این بیماران نشان می دهد که بیش از 30 تا 70 درصد از آنها پرده پلورال درگیر دارند در حالیکه فقط 5% از آنها مبتلا به پلورال افیوژن کلینیکی می شوند. بیشتر در مردان و معمولا در بیماران با بیماری مزمن و همراه با ندول های روماتیسمی و ILD در 30% موارد ؛ دیده می شوند. در صورت ایجاد علامت بصورت درد قفسه صدری و تب ظاهر میشود. در صورت مشاهده مایع باید آن را آسپیره کرد تا علل دیگر رد شود. سلول های سفید معمولا زیر 5000 در سی سی ؛ قند زیر 50% سرم و اسیدیته زیر 7.3 با LDH>700. در صورت بیماری طولانی روماتیسم ممکن است مایع پلورال کلسترولی دیده شود. وجود RA سلو ل ها نه حساس و نه اختصاصی است. معمولا خود بخود در عرض چند ماه تا 36 ماه حل می شود. شاید ساده ترین روش علاج بیماری ایدومتاسین است . کورتون و تخلیه بیمار هم در موارد سخت ممکن است استفاده شوند. مثلا ترکیبی از استروئید ها و DMARDs در درمان آمپیم استریل این بیماری با موفقیت همراه بوده است. گاها درمان داخل پلورال میتل پردنیزولون 120 تا 160 میلی گرم استفاده می شود( در بیمارانی که تحمل کورتون خوراکی را ندارند).
- عفونت در این بیماران ممکن است با مورتالیتی و موربیدیتی بالاتری همراه باشد.
- بیماری راههای هوائی فوقانی: عوامل مختلفی موجب این حالت می شوند همانند مشکلات مفصلی لارنکس و انکیلوز شدن برخی مفاصل. ممکن است ندول روماتیسمی روی تار های صوتی و یا درگیری عصب لارنحئال در فرایند واسکولیت بوجود آید. علائم بصورت گرفتگی صدا ؛ بلع دردناک ؛ تندرنس گلو ؛ درد هنگام صحبت ؛ سرفه در هنگام ورزش. معمولا تا زمان آخر بیماری بی علامت است. تشخیص با لارنکوسکوپی یا لوپ های ایسپیرومتری مشخص می شود. لوپ دمی تا مراحل پیشرفته ممکن است طبیعی باشد. در هنگام انتوباسیون باید از فلکشن زیادی گردن اجتناب کرد چون مفاصل گردنی در این بیماری ممکن است درگیر و شل شوند. درد با NSAIDs بهبود می یابد و در موارد انسداد اورژانسی تراکئوستومی نیاز است تا در موقع مناسب اعمال جراحی انجام شود
- بیماری های راههای هوائی کوچک: اینکه بیماری های راههای هوائی کوچک و هیپرسنتیویته راههای هوائی در این بیماران بیشتر باشد ؛ مطالعات مختلف نتایج مختلفی نشان داده اند
- Oblitrative Bronchiolitis: عارضه نادری است و بصورت سرفه و تنگی نفسی که با آزمایشات بالینی تطابق ندارد. در زنان و افرادی که سرم مثبت اند و درگیری مفصلی دارند بیشتر دیده می شود. در سمع اسکوئیک میان فاز دمی شنیده میشود. هیپوکسی؛ فرم انسدادی در اسپیرومتری و میزان طبیعی DLCO ؛ عکس طبیعی ریه گاها با هیپر اینفلاسیون ؛ ضخیم شدن مجاری ریه ؛ آمفیزم سنتری لوبولار؛ موزائک پاترن و برونشکتازی در سی تی با رزولوشن بالا. از نظر پاتولوژی برونشیولیت کانستریکتیو در بیوپسی ترانس برونکیال یا جراحی دیده می شود.
- برونشکتازی: رابطه ای بین برونشکتازی و روماتیسم مفصلی وجود دارد که اهمیت بالینی زیادی ندارد.
- ندول های روماتیسمی: در بیوپسی ریه ها بیماران روماتیسمی تا 30 % گزارش شده ولی در رادیولوژی بیماران فقط در معدودی دیده می شود. معمولا زیر پلورال هستند و در پاتولوژی همراه واسکولایتس. معمولا خود بخود بهبود می یابند و همراه با علائم بالینی نیستند. باید جهت رد بدخیمی با عکس های سریال رادیوگرافیک دنبال شوند.
- کاپلان سندرم : در بیمارانی که در معادن ذغال کار می کنند و روماتیسم مفصلی دارند ممکن است دچار ندول های زیاد در قسمت پائین ریه شوند. بیماران روماتیسمی اما به همان اندازه افراد سالم مبتلا به PMFمی شوند.
دیدگاه‌ها
يچيز ديگه اي هم كه هست،درد زيادي در قفسه سينه داره
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا