سرطان ریه (3)

سرطان ریه 3:

استیج 1 و 2 تقریبآ 30 % از سرطان های غیر اسمالی را تشکیل می دهند. بسیاری از این بیماران ممکن است به با کشف تومور در لنف نود های مدیاستن در حین جراحی یا نمونه برداری به استیج های بالاتری بروند. ( تنها 47 % از این بیماران پس از جراحی در استیج خود می مانند.

T0: No Tumour

T1: A: T1a: greatest dimension less than 2 cm B: T1b: between 2 to 3 cm

T2: greater than 3 cm and <_7 cm , invades bronchus in distance more than 2 cm of the carina, invades visceral pleura, atelectasis or pneumonitis ( lobar one)  A: T2a: >3 and <_5  B: T2b: >5 and <_7 cm

T3: >7 cm . Involves Chest wall, diaphragm, parietal pericardium, mediastinal pleura, main bronchus less than 2 cm to carina, atelectasis or pneumonitis whole lung, separate nodule in the same lobe, or superior sulcus

T4: Invades mediastinum, heart, oesophagus, recurrent laryngeal nerve, vertebral bodies, carina, separate nodule in the same Lung

Nodes:

N0

N1: invades ipsilateral hilar, peribronchial or intrapulmonary Lymph nodes

N2: Involves ipsilateral mediastinal or station 7

N3: Involves contralateral mediastinal, hilar,…..or Scalene or SCF nodes

M

M1a: Malignant pleura effusion, separate nodule in contralateral Lung, pleural nodules

M1b: extra thoracic organs

هر چه سایز تومور بزرگ تر باشد پروگنوز بدتری دارد. :کسانی که Malignant pleural effusion , or pericardial  effusion   دارند متوسط عمر 8 ماه و در موارد متاستاز به خارج از قفسه صدری 6 ماه و T4 13 ماه میباشد. طول عمر متوسط بیماران سرطانی بر حسب استیجیگ کلینیکی: 1aو 1b , a2b,2 a3, 3bو 4 بترتیب 60 , 43و 34و 18و 14و 10 و 6 ماه است. طول عمر این بیماران اگر به صورت پاتولوژیک ( جراحی یا نمونه برداری از لنف نودهای مدیاستن) بدست آید بمراتب بهتر می شود.

درمان استیج 1و 2 لبکتومی و در آنها که ضعیف هستند لوبکتومی محدود( که امکان برگشت تومور سه برابر میشود)  میباشد. لوبکتومی به شیوه VATSکمتر عارضه میدهد و انتخابی مناسب است.  تحقیقات کنونی فقط نمونه برداری از لنف نود های مدیاستن را پیشنهاد می کند نه برداشتن آنها.

در صورت درگیری میکروسکوپک در کنار تومور برداشته شده (R1 ) رادیوتراپی بعد از جراحی پیشنهاد می شود.  اگر این درگیری کارسینوم اینسایتو باشد نیازی به این کار نیست.

اگر بیماری عود کرد بهتر است دوباره عمل شود و در صورتی که این امکان وجود نداشته باشد , رادیوتراپی و شیمی درمانی باید انجام شود.

کسانیکه بجای جراحی رادیوتراپی برای اسیج 1و 2 را انتخاب می کنند پروکنوز بدتری دارند. 

پس از درمان باید بیمار هر 4 تا 6 ماه دیده شودو سی تی اسکن شود تا دو سال اول و سپس این کار هر سال باید انجام گیرد.

استیج 3: مبهم و پیچیده:

اگر یک تومور در اطراف ریه وجود داشت و پت اسکن و سی تی اسکن هم چیزه مشکوکی در مدیاستن نشان نداد لزومی به بررسی لنف نود های مدیاستن نیست. ولی هر تومور سنترالی و یا هر لنف نود بزرگی در مدیاستن باید بررسی گردد. بیماری با N1 disease هم باید در هر صورت و حتی با پت منفی سامپلینگ مدیاستن لنف نود انجام گیرد. بیاد داشته باشیم که در 20% از کسانیکه استیج 1 یا 2 شناخته می شوند , سامپپلینگ مدیاستن نشان ذهنده درگیری لنف نود ها ست و به استیج 3 ارتقا ء میابند که در آن صورت باید شیمی درمانی دریافت کنند.

اگر لنف نود عرضش بیشتر از 3 سانت در مدیاستن باشد, یا درگیری 2 لنف نود یا گروهی لنف نود با هم در بیمار استیج 3 , به این نوع بیماری بالکی می گویند. اینها غیر قابل جراحی اند. همچنین بیماران N3 غیر قابل جراحی اند.

بیماران با T3N1 بهتر از هر N2  عمل می کنند. درمان اینها جراحی در صورت عملی بودن و سپس شیمی درمانی است.

در مورد پانکوست تومور T3 -4N1M0 ابتدا کمورادیوتراپی و سپس جراحی انجام می شود.

اگر ندول های توموری در همان لوب باشند T3  و اگر در لوبی دیگر ولی همان ریه T4  و اگر در ریه مقابل باشند M1a تقسیم بندی می شوند.  درمان و T4N0-1 وT3N0-1  در اغلب موارد جراحی است و بعداش شیمی درمانی.

 در سالهای اخیر میزان جراحی T4N0-1 رو به افزایش بوده است . به همین سبب این بیماران اکنون در استیج IIIA قرار گرفته اند. بهر حال عمل جراحی این بیماران کار سختی است و در اغلب موارد کمو رادیوتراپی انجام می شود.. در صورت درگیری N2 در این موارد جراحی نباید صورت گیرد.

پلورال افیوژن بدخیم هم باید یک بیماری نا علاج تصور شود و درمانش تسکینی و شیمی درمانی است.

بیمارانی که نمی توانند جراحی شوند شیمی درمانی و رادیوتراپی می گیرند   روش مناسبت Concurrent  بنظر میرسد هر چند روش قدم به قدم بنظر کمتر توسیک باشد. در حال حاضر هیچ پروفیلاکسی روی مغز بیماران مغز بیماران استیج 3 منطقی نیست. همچنین آنتی بادی ضد EGFR ( Cetuximab ) در حال آزمایش است.

بهر حال در اکثر این بیماران رادیوتراپی درمان اصلی است که طول عمر 10 ماهه را به بیمار می دهد. اخیرآ یک تحقیقی نشان داد که در بیماران بدون علائم انجام هییچ در مان خاص تغییری در طول عمر بیمار بوجود نمی آورد.

نوشتن دیدگاه