Article Index
نکات اساسی در مورد تهویه با لوله گذاری :
تصمیم به گذاشتن یه بیمار روی ونتیلاتور نکته مهمی است که متاسفانه در ایران بعلل قانونی و غیرو کمتر به آن توجه میشود.
نکته بسیار مهم این است که بیماری باید قابل درمان باشد. بهمین دلیل در بسیاری از کشورها بسیاری از بیمارانی که امیدی به بهبودی آنها نمی رود در آی سی یو بستری نمی شوند. این نکته بخصوص در کشوری مثل ایران بکلی اغماض میشود. با نگاهی کلی به آی سی یو های ایران اولین موضوعی که به چشم می خورد پر بودن آنها از بیماران غالبا کهن سالی هستند که مبتلا به بیماری های هستند که غیر قابل درمان است، اما بدلایل گوناگون فرهنگی، قانونی ....گاها برای ماها در آسی یو بستری میشوند ودر پایان نیز از دنیا میروند.
فرستادن مثلا بیماری که از سرطان در مراحل پیشرفته رنج میبرد، یا کهنسالی که سکته مغزی کرده و امیدی به بهبودی ندارد به آی سی یو هیچ توجیهی علمی ندارد. این بخصوص مهم است که بدانیم که در بسیاری از زمانها بیمار ممکن است هوشیاری نسبی داشته باشد و داشتن یک لوله در ریه طاقت فرسا ست.
مود بالا نمای شماتیکی از س آی ام وی است.در نمودار بالا موودی نشان داده می شود که تضمین می کند که حجم معینی در دقیقه به بیمار برسد. اگر بیمار اصلا تنفس نداشته باشد این موود می تواند شبه موود حجم کنترل باشد و اگر بیمار در این میان تنفس داشته باشد به بیمار اجازه می دهد تا تنفس خود را اعمال کند. این هم مرکز تنفس را تنظیم می کند و هم عضلات تنفسی را بهبود می بخشد. نمودار بالا موود SIMV است که حجم را کنترل می کند. این موود می تواند کنترل فشاری هم باشد.
SIMV , PS
در شکل بالا موود SIMV است ، و تنفس های خود بخودی بیمار هم با فشار معیین ساپورت می شوند. پس هم بیمار حجم دقیقه ای معیین می گیرد و هم تنفس هایش با فشار اسیست یا حمایت میشود.
موضوع بعدی زمان دم و بازدم است. کل زمان تنفسی ترکیبی است از زملن دم و بازدم. حال فرض کنیم بیمار تنفس اش 12 در دقیقه باشد. پس 5 ثانیه کل زمان تنفسی است. حال فرض کنیم فلوی دمی 60L/min باشد، این یعنی یک لیتر در در ثانیه. حال حجم جاری را فکر کنیم نیم لیتر باشد ، در اینصورت زمان دم نیم ثانیه خواهد بود و زمان بازدم 2.5 ثانیه. I/E= 1/5 میشود.
دیدگاه‌ها
با سپاس از وقتی که میگذارید.
سلام
پدرم ١٠ روز پيش با يه تنگي نفس مختصر در ساعات اوليه به بيمارستان مراجعه كردند و بعد از چند ساعت زير دستگاه تنفسي قرار گرفتند چون ادم ريه تشخيص داده شد و سطح اكسيژن پايين آمده بود. فرداي آن روز بعد از اكو مري و تشخيص پارگي دريجه قلب، تحت عمل جراحي قلب و ترميم دريچه قرار گرفتند. همه چيز خوب بود، كليه و قلب و كبد خوب كار مي كردند و دكتر معتقد بود تا ٧٢ ساعت آينده از دستگاه تنفس جدا ني شوند. اما اينطور نشد، ٦ روز بعد از عمل حال عمومي بهتر بود و حتي چند ساعتي جدا از دستگاه بودند ولي به سرعت نفس نفس مي زدند و مجبور شدند به ديتگاه متصلش كنند. امروز ١٠ روز از عمل گذشته و با وجود عملكرد خوب قلب ، كبد ، كليه هنوز موفق نشده اند از دستگاه تنفسي جدايش كنند حتي سي اسكن مغز هم چيزي نشون نداد. دكترها مطمئن نيستند و مي گويند شايد مربوط زمان قبل از عمل و سطح پايين اكسيژن باشه و شايد هم عوارض بعد از عمل. پدر من با اين كه ٨٠ سالشون هست بسبار سرحال و سالم بودند، واقعن اميدي به برگشت عملكرد ريه و تنفس طبيعي هست؟
ممنون
اقای دکتر ثابت پور اینجاب از مطالب مختصر و مفید شما استفاده میکنم.
اینجانب برای اولین بار در ایران واحدی را بنام واحد تنفس در بیمارستان ولیعصر زنجان راه اندازی کردم و وظایفRespirator y Therapist را انجام میدهم. لطفا از "واحد تنفس" بازدید و بنده را از راهنماییهای خود بهره مند نمایید. با تشکر
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا